Γιάννης Αδαμάκης
Ο Γιάννης Αδαμάκης γεννήθηκε το 1959 στον Πειραιά.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 34 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Κύπρο, Πολωνία, Ρωσία και Τουρκία, ανάμεσα στις οποίες οι διεθνείς Artfairs: “Αrt Athina” (Αθήνα, 1994, 1998), “Art Jonction” (Νίκαια, Γαλλία, 1997), “Lineart” (Γάνδη, Βέλγιο, 2000), “ArtParis” (Παρίσι, Γαλλία, 2004) και “ArtThessaloniki” (Θεσσαλονίκη, 2018, 2021).
Έχει επίσης συμμετάσχει σε τρεις διεθνείς εικαστικές συναντήσεις: στο Τσερεποβέτς (Ρωσία, 1998), στο Μπίλεφελντ (Γερμανία, 2000) και στο Κουσάντασι (Τουρκία, 2016).
στο Τσερεποβέτς (Ρωσία, 1998), στο Μπίλεφελντ (Γερμανία, 2000) και στο Κουσάντασι (Τουρκία, 2016). Πολλές εκδηλώσεις για το έργο του, αλλά και άλλα θέματα σχετικά με την Τέχνη, έχουν λάβει χώρα με τη συμμετοχή του, στο «Ίδρυμα Θεοχαράκη» (Αθήνα, 2017), στο Πολυτεχνείο Κρήτης (TEDx – «Διαρροή φωτός», Χανιά, 2017), στον «Ιανό» (Αθήνα, 2016, 2018), στο “PolisArt café” (Αθήνα, 2018), στo «Μουσείο Κατσίγρα» (Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, 2018), στο «Artville” (Αθήνα, 2018), στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και αλλού.
Κείμενα του έχoυν δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες και εικαστικούς καταλόγους.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ταξιδεύω, προσδοκώ, περιφέρομαι.
Ο προορισμός, μια υπόσχεση.
Φτάνω στην πόλη.
Δρόμοι, μυρωδιές, ευχές.
Παρουσίες ανθρώπων. Ίχνη πρόσφατα, περασμένα, κρυμμένα, ξεχασμένα.
‘Ιχνη ταπεινά, μεγαλόπρεπα, επιβλητικά, λαμπερά, ευτελή, ατελέσφορα.
Χάνομαι, επιλέγω αντιφατικές διαδρομές, κρύβομαι στο πλήθος, σταματώ στο κόκκινο. Διεκδικώ την ιδιωτικότητά μου. Νοιώθω αόρατος, ελαφρύς. Ξεπλένω τις ιδέες μου.
Με θαμπώνουν τα φώτα της σκηνής. Αλλάζω ρόλους.
Αναστατώνομαι με το ενδεχόμενο μιας τυχαίας συνάντησης.
Έπειτα κουράζομαι.
Παλιννοστώ στη μοναξιά της καθημερινότητάς μου. Επιστρέφω σε σχέδια που δεν ευοδώθηκαν, σε απατηλές υποσχέσεις, σε γεγονότα, σχέδια, προσμονές. Τριγυρίζω πάλι σε οικείους χώρους, δεν σκοντάφτω στα έπιπλα, καταγράφω εμπειρίες, καταγράφω εικόνες, ξαναζώ τις σκέψεις μου.
Γιάννης Αδαμάκης
